ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΝΙΚΟΥ ΚΑΡΑΝΙΚΑ
Ο αμυντικός της Λάρισας, Νίκος Καρανίκας, νιώθει «πολύ τυχερός που είμαι μέλος της ομάδας της ΑΕΛ που πρώτη πάτησε στο AEL FC ARENA», τονίζει ότι το ποδόσφαιρο «Ήταν ανέκαθεν το χόμπι μου, αλλά νιώθω τυχερός που – πλέον – είναι τρόπος ζωής», ενώ όσο αφορά τις σπουδές του, «Θα μου άρεσε να ασχοληθώ με τη φυσικοθεραπεία». Τέλος, παρότι έχει υπογράψει επαγγελματικό συμβόλαιο με την ΑΕΛ κρατάει χαμηλούς τόνους λέγοντας ότι: «γνωρίζω ότι ουσιαστικά δεν έχω καταφέρει κάτι. Απλά με την επαγγελματοποίησή μου έβαλα τη βάση και τώρα ξεκινάω να χτίζω». Αναλυτικά η συνέντευξη:
-Θεωρείς ότι το ταλέντο αρκεί για να γίνει κάποιος καλός ποδοσφαιριστής;
«Φυσικά και το ταλέντο από μόνο του δεν αρκεί. Χρειάζεται δουλειά, χρειάζεται σε κάθε προπόνηση να δίνεις όλες σου τις δυνάμεις, να βγάζεις στο γήπεδο τον καλύτερό σου εαυτό. Να κερδίζεις καθημερινά κάτι, να βελτιώνεσαι έστω και στο παραμικρό. Ακόμη κι αυτό είναι μεγάλο όφελος. Το συνειδητοποιείς όταν βλέπεις σε βάθος χρόνου τα βήματα που έχεις κάνει. Δεν πρέπει να εφησυχάζεις ποτέ, δεν πρέπει ποτέ να αρκείσαι σε όσα έχεις καταφέρει, ούτε να απογοητεύεσαι. Είναι πολύ σημαντικό να συνεχίζεις να πιέζεις τον εαυτό σου, όταν νιώθεις ότι φτάνεις στα όριά σου. Μόνο τότε εξελίσσεσαι».
-Ποια θεωρείς ότι είναι τα θετικά και ποια τα αρνητικά των πρωταθλημάτων υποδομής;
«Σίγουρα το πλέον θετικό είναι ότι νεαροί επαγγελματίες, όπως εμείς, που δεν έχουμε τη δυνατότητα να αγωνιζόμαστε συχνά στην πρώτη ομάδα, παίρνουμε παιχνίδια στα πόδια μας. Αυτό μας βοηθάει να διατηρούμαστε σε καλό αγωνιστικό ρυθμό και να παραμένουμε σε υψηλό επίπεδο ετοιμότητας για τη στιγμή που θα χρειαστεί να παίξουμε σε επίσημο αγώνα της πρώτης ομάδας. Ως αρνητικό, θα κατέγραφα το γεγονός ότι ελάχιστες ομάδες της Super League έχουν καλή οργάνωση, τόσο στη λειτουργία των τμημάτων υποδομής, όσο και στις γηπεδικές εγκαταστάσεις».
-Πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι ενεργά με το ποδόσφαιρο; Ήταν κάτι που ήθελες από μικρός ή προέκυψε στην πορεία;
«Ξεκίνησα σε ηλικία 6 ετών από μια ακαδημία 5 X 5, διακρίθηκα αγωνιζόμενος στις μικτές τζούνιορ και προπαίδων και στα 14 εντάχθηκα στα τμήματα υποδομής της ΑΕΛ, ενώ παράλληλα συνέχισα να είμαι βασικό στέλεχος των μικτών ομάδων Παίδων και Νέων. Η μέχρι σήμερα πορεία μου στο ποδόσφαιρο ήρθε με τρόπο πολύ φυσικό. Δεν χρειάστηκε να μπω σε διαδικασία να σκεφτώ και να αποφασίσω. Είχα βάλει στόχο από μικρός να ακολουθήσω αυτόν τον δρόμο κι έτσι – μέσα από μια φυσιολογική πορεία – ένα-ένα τα βήματά μου με έφεραν στην πρώτη ομάδα της ΑΕΛ. Βέβαια, γνωρίζω ότι ουσιαστικά δεν έχω καταφέρει κάτι. Απλά με την επαγγελματοποίησή μου έβαλα τη βάση και τώρα ξεκινάω να χτίζω».
-Πως σκέφτεσαι την πρώτη σου συμμετοχή στην Super League;
«Φυσικά με τη φανέλα της ΑΕΛ, σε εντός έδρας αγώνα στο νέο μας γήπεδο και σε ένα ματς που θα είναι νικηφόρο για την ομάδα μας».
-Τι σημαίνει για σένα το ποδόσφαιρο;
«Ήταν ανέκαθεν το χόμπι μου, αλλά νιώθω τυχερός που – πλέον – είναι τρόπος ζωής. Για μένα το ποδόσφαιρο δεν περιορίζεται μέσα στις τέσσερις γραμμές ενός γηπέδου. Είναι μια διαδικασία που διαμορφώνει χαρακτήρα και σου διδάσκει έννοιες πολύ σημαντικές στη ζωή ενός ανθρώπου, όπως σεβασμός, εκτίμηση, αναγνώριση, αλληλεγγύη, συνεργασία».
-Ένα σχόλιο για το νέο γήπεδο της ομάδας σου;
«Νιώθω πολύ τυχερός που είμαι μέλος της ομάδας της ΑΕΛ που πρώτη πάτησε στο AEL FC ARENA. Είναι ένα πραγματικό στολίδι όχι μόνο για τον αθλητισμό της Λάρισας, αλλά και για το ελληνικό ποδόσφαιρο και νομίζω ότι αυτό το αναγνωρίζει όλος ο φίλαθλος κόσμος. Είναι ένα υπερσύγχρονο γήπεδο που προσφέρει τις ιδανικές συνθήκες για κάθε ποδοσφαιριστή και ταυτόχρονα ανεβάζει το επίπεδο και της ΑΕΛ, αλλά - θεωρώ - και της Super League».
-Πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 5-6 χρόνια;
«Με βασική προϋπόθεση την υγεία και μέσα από σκληρή δουλειά, να έχω μια ανοδική πορεία και να είμαι ένα από τα βασικά στελέχη στο ρόστερ της ομάδας μου».
-Εκτός από την ενασχόλησή σου με το ποδόσφαιρο, θα ήθελες να σπουδάσεις; Και αν ναι, τι θα ήταν αυτό;
«Θα μου άρεσε να ασχοληθώ με τη φυσικοθεραπεία. Θα επιδιώξω να το συνδυάσω με την επαγγελματική μου πορεία στο ποδόσφαιρο, όσο αυτό είναι εφικτό τη δεδομένη στιγμή».
-Ποιο θεωρείς ότι είναι το δυνατό σου σημείο και ποιο το αδύνατο;
«Θεωρώ ότι μπορώ να αφομοιώνω σε πολύ καλό βαθμό την τακτική και να εφαρμόζω μέσα στο γήπεδο όσα μου ζητά ο προπονητής μου. Από την άλλη, πιστεύω ότι το αδύνατό μου σημείο είναι η ταχύτητα. Εκτιμώ, όμως, ότι μέσα από σκληρή δουλειά και βελτίωση στους υπόλοιπους τομείς (αγωνιστικότητα, δύναμη, τακτική, τεχνική) αυτό το μειονέκτημα μπορεί σε μεγάλο βαθμό να καλυφθεί»
-Ποιο θεωρείς ότι είναι το Α και το Ω στο σύγχρονο ποδόσφαιρο;
«Η ταχύτητα, όχι μόνο στην εκτέλεση, αλλά και στη σκέψη».
-Κεφάλαιο Εθνική ομάδα. Ποιοι είναι οι στόχοι σου;
«Υπήρξα μέλος της Εθνικής Παίδων για ένα χρόνο και μπορώ να καταλάβω πως είναι να φοράς τη φανέλα με το εθνόσημο. Ο στόχος μου είναι – μέσα από την παρουσία στην ΑΕΛ – να έχω μια θέση στα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα της ηλικίας μου. Η Εθνική Ανδρών είναι όνειρο για κάθε ποδοσφαιριστή, αλλά αυτή τη στιγμή δεν δικαιούμαι να κάνω περισσότερες σκέψεις. Πρέπει πρώτα να περάσω από κάποια άλλα στάδια και κατόπιν να σκεφτώ αυτή την προοπτική».
