ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΖΑΝ-ΑΛΕΝ ΜΠΟΥΜΣΟΝΓΚ
Ο Ζαν-Αλέν Μπουμσόνγκ, ο κεντρικός αμυντικός του Παναθηναϊκού δεν είναι η τυπική περίπτωση ποδοσφαιριστή: Η εμπειρία του σε κορυφαία ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, καθώς έχει αγωνιστεί στη Γαλλία, τη Βρετανία και την Ιταλία μεταξύ άλλων, αλλά και η γενικότερη προσέγγισή του σε διάφορα ζητήματα, ποδοσφαιρικά και μη, τον καθιστούν μια ξεχωριστή προσωπικότητα. Ο στόχος του δεν είναι άλλος από την κατάκτηση του πρωταθλήματος και κλειδί για την επίτευξή του, όπως λέει ο ίδιος στην αποκλειστική του συνέντευξη στην επίσημη ιστοσελίδα της Super League, είναι η ηρεμία, γιατί «έτσι, μπορείς να βγάλεις την ποιότητά σου στο γήπεδο και να αντεπεξέλθεις στις απαιτήσεις του πρωταθλητισμού». Ο «Μπουμ» μιλάει για την Ελλάδα, για τις εντυπώσεις του από τα γήπεδα, τις ομάδες που θεωρεί συνδιεκδικητές του τίτλου και θυμάται περιστατικά που έχουν σημαδέψει την καριέρα του.
1. Το Σάββατο κόντρα στον Ηρακλή καταφέρατε να ξεπεράσετε το «σοκ» του 0-2 και τελικώς πήρατε τους τρείς βαθμούς της νίκης. Που πιστεύεις ότι οφείλεται αυτή η αντίδρασή σας;
Πιστεύω ότι ο καθοριστικός παράγοντας για την ανατροπή ήταν το γεγονός ότι δεν χάσαμε την αυτοπεποίθησή μας. Ήταν αντικειμενικά δύσκολο να ανατρέψουμε το σκορ όταν βρεθήκαμε με δύο γκολ πίσω άλλα είχαμε συναίσθηση πως έπρεπε να σηκώσουμε τα μανίκια μας και να κάνουμε σκληρή δουλειά και πιστεύαμε πως μπορούμε να τα καταφέρουμε. Πιστεύω ότι επίσης καθοριστικό ήταν το γεγονός ότι είμαστε καλή ομάδα και με αυτοπεποίθηση και πίστη στις δυνατότητές μας θα πετύχουμε ακόμη καλύτερα αποτελέσματα.
2. Αγωνίζεσαι σε μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό. Θεωρείς ότι η πίεση για θετικά αποτελέσματα είναι κάτι που σας αγχώνει ή καταφέρνετε να τη διαχειρίζεστε με επιτυχία;
Όταν ο στόχος είναι η κορυφή τίποτα δεν είναι εύκολο. Γνωρίζω αυτού του είδους την πίεση και από τις προηγούμενες ομάδες που έχω αγωνιστεί, όπως είναι η Ρέιντζερς, η Γιουβέντους, η Λυών και, φυσικά, το ίδιο είναι και εδώ, στον Παναθηναϊκό. Ο καλύτερος τρόπος να διαχειριστείς αυτή την πίεση είναι να κάνεις σε κάθε παιχνίδι το καλύτερο δυνατό· έτσι, δεν θα έχεις πρόβλημα. Σαν άνθρωποι πρέπει να παραμένουμε χαλαροί και να απολαμβάνουμε αυτό που κάνουμε. Πρέπει να βρούμε τη χαρά του παιχνιδιού που αισθανόμασταν όταν ήμασταν παιδιά. Έτσι, μπορείς να βγάλεις την ποιότητά σου στο γήπεδο και να αντεπεξέλθεις στις απαιτήσεις του πρωταθλητισμού.
3. Ποιο θεωρείς ότι είναι το σημείο «κλειδί» για την κατάκτηση του πρωταθλήματος και ποιοι οι σημαντικότεροι αντίπαλοι στην κούρσα για τον τίτλο;
Φυσικά, βασικός μας αντίπαλος είναι ο Ολυμπιακός που είναι πολύ καλή ομάδα. Από εκεί και πέρα είναι και άλλες ομάδες που θέλουν προσοχή, όπως ο ΠΑΟΚ, η ΑΕΚ, ακόμα και ο Άρης που όταν τον αντιμετωπίσαμε μου έκανε πολύ καλή εντύπωση σαν ομάδα. Το σημείο κλειδί για την κατάκτηση του τίτλου πιστεύω πως είναι η ηρεμία. Όταν στην ομάδα υπάρχει αρμονία και ηρεμία, τότε μπορείς να βγάλεις την ποιότητα, την οποία σίγουρα διαθέτουμε, και να πετύχεις. Επίσης είναι σημαντικό να δίνει ο καθένας τον καλύτερό του εαυτό για την ομάδα, για το σύνολο. Αν γίνει αυτό πιθανότατα θα τα καταφέρουμε να ξαναπάρουμε το πρωτάθλημα.
4. Θα ήθελες να ολοκληρώσεις την καριέρα σου στον Παναθηναϊκό;
Γιατί όχι; Αν συνεχίσω να είμαι χαρούμενος και ικανοποιημένος από αυτά που αντιμετωπίζω, θα ήταν χαρά μου να συμβεί κάτι τέτοιο.
5. Ποιες θεωρείς ότι είναι οι διαφορές ανάμεσα στο ελληνικό πρωτάθλημα και στα υπόλοιπα πρωταθλήματα που έχεις αγωνιστεί (Αγγλία, Σκοτία, Ιταλία, Γαλλία);
Μια σημαντική ιδιαιτερότητα εδώ στην Ελλάδα είναι η ακρότητα των συναισθημάτων στην υποδοχή της νίκης και της ήττας. Εδώ, οι άνθρωποι είναι παθιασμένοι με το ποδόσφαιρο και το αγαπούν πολύ με συνέπεια οι αντιδράσεις τους να είναι αντίστοιχα έντονες και να ξεχνούν μερικές φορές ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα και όχι τα πάντα στη ζωή. Κάθε παιχνίδι εδώ είναι σαν τελικός και μια ομάδα σαν τον Παναθηναϊκό όλοι θέλουν να τον κερδίσουν. Συνολικά πάντως θεωρώ ότι το επίπεδο είναι καλό. Πιστεύω πως ίσως δέκα ομάδες του Ελληνικού πρωταθλήματος θα μπορούσαν να σταθούν στο Γαλλικό πρωτάθλημα με επιτυχία και ίσως δύο – τρεις θα μπορούσαν να ανταγωνιστούν και για τον τίτλο.
6. Ποιός είναι ο πιο δύσκολος προσωπικός αντίπαλος που έχεις αντιμετωπίσει και γιατί;
Ο Τιερί Ανρί την περίοδο που αυτός αγωνιζόταν στην Άρσεναλ κι εγώ στη Νιουκάστλ. Ήταν ταυτόχρονα γρήγορος, έξυτπνος και δυνατός και συνολικά πολύ δύσκολο να τον αντιμετωπίσεις.
7. Αν μπορούσες να γυρίσεις το χρόνο πίσω θα άλλαζες κάτι στην ποδοσφαιρική σου καριέρα;
Όχι. Σίγουρα, βέβαια έχω κάνει λάθη στην καριέρα μου, πιστεύω, ωστόσο, πως όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο. Εσύ πρέπει απλώς να καταλάβεις ποιος είναι αυτός ο λόγος. Πρέπει δηλαδή, να κοιτάζουμε πίσω και να διδασκόμαστε από τα λάθη μας κερδίζοντας εμπειρία. Από όλα μαθαίνεις και βελτιώνεσαι, τόσο σαν ποδοσφαιριστής όσο και σαν άνθρωπος. Τα δικά μου λάθη με έχουν βοηθήσει να αντιμετωπίσω αντίστοιχες καταστάσεις όταν τις συνάντησα ξενά.
8. Με ποια σειρά θα έβαζες τα ακόλουθα και γιατί: Χρήματα, Οικογένεια, Υγεία, Καριέρα, Διασημότητα, Εθνική Ομάδα, Φιλία.
Χωρίς συζήτηση, πριν από όλα είναι η Υγεία. Από εκεί και πέρα η σειρά είναι: Οικογένεια, Φιλία, Καριέρα, Εθνική Ομάδα, Χρήματα και Διασημότητα.
9. Ποια είναι καλύτερη και ποια η χειρότερη στιγμή στην καριέρα σου;
Η καλύτερη στιγμή είναι ο τελικός Κυπέλλου Γαλλίας του 2003 με την Οσέρ απέναντι στην Παρί. Χάναμε 0-1 στο ημίχρονο, αλλά στη συνέχεια ο Τζιμπρίλ ισοφάρισε και στο τελευταίο λεπτό ήμουν εγώ που σκόραρα και πήραμε τον τίτλο. Το όνειρο κάθε ποδοσφαιριστή. Η χειρότερη στιγμή μου ήταν το 2006 στη Νιουκάστλ σ’ έναν αγώνα που υποδεχόμασταν τη Λίβερπουλ. Έκανα ένα λάθος και ο Κράουτς βγήκε μόνος του. Πήγα να διορθώσω το λάθος και έκανα πέναλτι, δεχόμενος παράλληλα και κόκκινη κάρτα. Παρεμπιπτόντως το πέναλτι είχε εκτελέσει εύστοχα τότε ο Σισέ!
10. Έχεις κάποιο γούρι και αν ναι ποιο;
Όχι.
11. Πως φαντάζεσαι τη ζωή σου όταν θα αποχωρήσεις από το ποδόσφαιρο;
Δεν το έχω σκεφτεί με λεπτομέρεια ακόμα αν και ίσως θα έπρεπέ. Σίγουρα θα ήθελα να διατηρήσω μια σχέση με το ποδόσφαιρο είτε σαν προπονητής, είτε, το πιθανότερο, σαν σχολιαστής με τη μορφή της μερικής απασχόλησης, αναπτύσσοντας παράλληλα τις δικές μου επιχειρηματικές δραστηριότητες.
12. Κεφάλαιο εθνική ομάδα. Η «πόρτα» παραμένει ανοικτή ή θέλεις να αφοσιωθείς πλήρως στην ομάδα σου;
Είναι κάτι που πραγματικά δεν το σκέφτομαι σαν προτεραιότητα. Το σημαντικότερο για μένα είναι να είμαι ικανοποιημένος από τις συνθήκες της δουλειάς μου, πέρα από το οικονομικό σκέλος (άλλωστε, στον Παναθηναϊκό ήρθα δεχόμενος να μειώσω τις αποδοχές μου συγκριτικά με τη Λυών κατά 20%). Στον Παναθηναϊκό λοιπόν είμαι ικανοποιημένος και σαν επαγγελματίας και σαν άνθρωπος και αυτό με κάνει να αφοσιώνομαι πλήρως στους στόχους της ομάδας. Η Εθνική περνάει από το μυαλό μου, αλλά όχι σαν πρώτος στόχος. Αν ο προπονητής θεωρήσει πως οι εμπειρία και οι ικανότητές μου μπορούν να βοηθήσουν την ομάδα, θα ήταν θαυμάσιο και τιμητικό να βοηθήσω την πατρίδα μου. Ο Παναθηναϊκός όμως είναι αυτή τη στιγμή η προτεραιότητά μου. Η Εθνική, αν έρθει, θα είναι κάτι σαν bonus.
13. Τι ήταν αυτό που σε ώθησε να γίνεις ποδοσφαιριστής;
Γεννήθηκα στο Καμερούν και εκεί το ποδόσφαιρο βρίσκεται στην κλίμακα των αξιών αμέσως μετά το Θεό! Μου άρεσε το ποδόσφαιρο από τα παιδικά μου χρόνια, αλλά παρακολουθώντας την Εθνική Καμερούν του Ροζέ Μιλά στο Mundial του 1990, κατάλαβα ότι αυτό ήταν που ήθελα να κάνω στη ζωή μου.
14. Ποιες είναι οι εντυπώσεις σου από την Ελλάδα και τους Έλληνες;
Είναι ωραία και η χώρα και οι άνθρωποι. Μου κάνει εντύπωση το γεγονός ότι παρά το γεγονός ότι η χώρα διέρχεται μια μεγάλη οικονομική κρίση, οι άνθρωποι προσπαθούν να συνεχίσουν να ζουν και να χαρούν τη ζωή σε δύσκολους καιρούς. Αυτό είναι ένα πνεύμα που μου αρέσει.
Αγαπημένο...
Φαγητό: Plantain Bananas
Χρώμα: Μπλε
Αυτοκίνητο: Bentley GT
TV-Show: Capital (Γαλλική τηλεοπτική εκπομπή με θέμα την οικονομία)
Χόμπι: Να πηγαίνω στην Όπερα ή σε Κονσέρτα Κλασικής Μουσικής
Τραγούδι: Η 9η Συμφωνία του Μπετόβεν
